|
|
Nereden başlanabilir bir nefreti anlatmaya?
“Satır başı yaparak belki...Belki bir sayfayı
yırtarak...“Belki”siz bir anlatımla
olmayacak belki...
Belli ki hiçbir şey belli değil bu durumda!Öyleyse kandırmayalım
kendimizi durmadan,uydurMAdan yaşayalım,“uydurma”dan değil!
Satırbaşı
Bir daha
Bir daha
Yeter
Yetmez
Yetmez bu küçülmeler küçük olan bana,karmaşık olmaktansa basit kalmak
iyidir.midir?
Muhtaç olmak kötü bir şey...yazmak için kaleme,içmek için kedere,sevmek
için
sevilmeye...ve ölmek için yaşamaya!
Aynı şarkıyı dinleyip durmaktan daha kötü bir şey var;ayrı şarkıları
söylemek,çalmak
ayrı enstrümanlarla ...
Duyguların bile kalıplanıyorsa duyumsamamalısın asla,asla
şarkı dinlememelisin.
Bilmemelisin bildiklerini,unutmalısın gördüklerini ve gömmeli-
sin derinliklere hatırladıklarını.ve artıklarını toparlayıp çekip
gitmelisin artık!
Bir anaokulu öğretmeninin ,ağacı kırmızıya boyayan beş yaşındaki çocuğa
kızması ne
kadar doğru ve tutarlıdır?
Siktir edin beni,ben bir bok kadar bile anlam ifade etmeyen bir şeyim.iyi de...
neyim?
Peki siz kimsiniz,kimsiniz ki beni ben olmaktan silebiliyorsunuz?size de mi
borçluyum yoksa?öyleyse özür dilerim tüm iğrençliğimle?özür dilemek gafletim
için de özür dilerim.
bu özür içinde dilerim ...bunun için de... bunun için de
işte böyle bir şey yaşamak... sonsuz bir açmaz içinde kendi-
ni tüketerek ne yapacağını bilmeden,bilemeden.
Nefretimi kimseye sevimli gösteremem artık
KUSUYORUM
Hepinize küsüyorum,HEPİNİZE
Sözlerimi susuyorum artık
İmza:silik