|
|
Ayak değiyor işte benliğimin büsbütün
Bak yollar yağmalandı uzaklar harmanında
Ayrılık kalakaldı
İnceldiğin yerlere sarıldım kop gecenin en şehvetli yerinden
Da gel vur kendini vurabilirsen
Kadına
Bir şeyler oldu
Şaraba akıl bulaştı olan
Yasak oldu
Kadeh lazım gönlü silmek çün pasından
Daha zaman daha hayat
Daha renk kıp kızıl
Nere kan tükürsem dün
Yaya uydu resmoldu
Rica ederim önce siz
Kim tıkadı beni bu tabutlar tabutuna
Ya nasıl bilirdiniz
Fena sıkıştım ah bir iş
Eyebilsem ölümün soğuk yüzüne
Sıcacık şiirimi
Zehir bitti ve de yetti
Şimdi kas katı uyuyor
Şiir sözlüklerde kız yatağında
Sağına küsüp yüzükoyun
Akla veriyor yüzük oyunu
Nicedir saldırıyorum ya kitaplarına
Güvenin aptalı sözlük kemirir çün
Herşey şiir içün
Yollar ölüme ısınıyordu
Ayaklarımda asfalt kaynıyordu
Son sabrını dayanıyordu mektupta pullar
Şehre çullanıyordu
Dulların gün görmüş bacakları
Bulvar gazetelerinden
Adın damlıyordu Leyli
Resimlerin en mahrem yerlerinde
İstanbul cayır cayır yanıyordu...
Yetiiş delilik uçur aklımın tonlarını
Midemi bulandır sayılara kusayım
Hır çıksın aşka bulaşayım
Çıkacaksa
Aşk çıksın
Ölümün toplamından
Aman ha Leyli baygın ellerini
Çıkarma kalbimin karanlıklarından
Eşele karıştır ara
Ölüme gözü kapalı gideceksem
İlle de sen dizmelisin korkularımı kurşuna
Gidenlere öldü dediler
Kaçı şairdi kaçı şiir bilmediler...
Tarkan BAŞER