Müsvedde Gibi


Yurdum İnsanına Mektuplar 

Cephede yorulmuş savaşçı gizemini çok yakıştırıyorduk kendimize. Hatta yoruluyorduk, ne garip! Ama cephe! Ne kadar da dehşet verici! Cepheye gitmeyi aklımızdan dahi geçirmiyorduk. Sadece poz vermek yeterliydi bize.

                                   E E E

Adı Aslı. Bir mini eteği var ve altında yırtıldıktan sonra özensizce dikilmiş külotlu çorabı. Babası, pedodonti kliniği önünde en uzun onun bekletildiğini söylüyor. Kısa saçlı Aslı, modern bir saç kesimi var. Ama bu kadar uzun süre atlatılabilen bir babası....

                                   E E E

-           Affedersiniz, Cemal Reşit Rey nerede?
-           Affedip etmeyeceğime dair önce den söz veremem.
-           Neden?
-           Ben yargısız infaza karşıyım.
-           Bunun yargısız infazla ne ilgisi var?
-           Yargısız infaza karşıysak, yargısız affa da karşı olmamız gerekir.
-           Cemal Reşit Rey nerede?
-           Bu kadar sormanız yeterliydi. Yolu devam edin sağda.

E E E

    Ben ne zaman Harbiye’den geçsem İstanbul Radyosu’nun etrafında kamuflajlı, çelik yelekli askerler oluyor dostum. Bir de garip numaralar siyah arabaların plakalarında. Hiçbiri 34 ile başlamıyor. Hem oralar radyoya ait bir otopark olmasına rağmen, arabalar hiç dj twingolarına, cliolarına, serçelerine, benzemiyor. Bana sorarsan serçe, hem ismiyle hem cismiyle tam da dj arabasıdır. Anlaşılan benim bildiğimi birçok kişi bilmiyor. Ayrıca 12 Eylüller de hiç bitmiyor.
  Bu arada düşündüm de Aslı’nın saçı modern kesim falan değildi. Muhtemelen sıfırlanmış saçların büyüme çabasının görüntüsüydü benim modern diye adlandırdığım. Ayrıca mini eteğinin de daha önce zengin apartman sakinlerinden birinin kızına ait olduğunu sanıyorum.

                                   E E E

Evrakların kaydettiğine göre doğum günümdü o gün benim.

31 Mart 2001

M.AHMET

11. SAYIYA DÖNÜŞ

ANA SAYFA